Deze zomer reizen we op de bonnefooi. Zo vertrekken we op een zonovergoten middag met de auto richting het zuiden. We zien een hoop files op de route en na nog geen uurtje rijden, nemen we de afslag naar een mooi gelegen hotel. De volgende dag rijden we verder naar bestemming onbekend. We kijken welke richting ons aantrekt, zo zetten we koers naar Zwitserland en Italië. Vlak voor de Gotthardtunnel, gaat ineens de richtingaanwijzer uit naar de afslag voor de Gotthardpas, die heb ik nou altijd al eens willen rijden, maar door het idee van haast en snel op de bestemming willen zijn, nooit gedaan. We slalommen door het imposante berggebied en genieten bovenaan de pas van het prachtige uitzicht en de frisse berglucht die door onze haren waait.

De volgende dag rijden we Noord Italië in en zo belanden we in Piëmont. Deze streek staat bekend om zijn truffels, hazelnoot plantages, met wijngaarden bedekte heuvels, kastelen en kloosters. Hier komen de bekende wijnen zoals de Barolo, Asti en Moscato vandaan. Dat wordt al wandelend en rondrijdend genieten van deze bourgondische streek. We gaan het ontdekken vanuit ons verblijf een agriturismo boven op een heuvel met prachtige vergezichten. We zijn de komende dagen de enige gasten, daardoor voelen we ons net een Italiaanse padrone e padrona di casa, als we uitkijken over het landgoed met zwembad en wijngaarden. Grappig om te zien hoe je fantasie zo snel op hol kan slaan. Zo werkt dat dus met je gedachten en gevoel over hoe je iets ervaart. Dat gaat de hele dag zo door. We blijven nog een aantal dagen en dan trekken we verder richting de zee, is het idee. Wat deze reis nou zo leuk maakt is dat we op de bonnefooi zijn. Dit woord roept een gevoel van avontuur, vrijheid en alles is mogelijk op.

Hoe zit dat met ons dagelijkse leventje op de bonnefooi? Dan willen we juist graag alles zo goed mogelijk geregeld hebben. Als het even kan, niet voor verrassingen komen te staan en in grote lijnen weten hoe de dag verloopt. Dat geeft ons houvast, controle. We willen weten waar we aan toe zijn. Is dat waar? Als je weet waar je aan toe bent, heb je dan houvast en controle? Waar bestaat die dan uit?

Zo ervaart Stefan (fictieve naam) die zich ziek gemeld heeft van zijn werk het wel. Hij zit thuis met stressklachten en gaat toch echt na zijn vakantie over een paar weken meteen weer aan het werk, zo vertelt hij. Het schuldgevoel naar zijn werkgever en collega’s is groot en het thuis zitten voelt als spijbelen. De dagen moeten wel zo productief mogelijk worden doorgebracht. Hij mag niet in zijn onesie op de bank zitten, wel als zijn zoontje het vraagt, dan is het anders. Interessant hoe dat toch werkt.

"Had ik maar mijn been gebroken, dan wist ik dat ik over 6 weken klaar was".

Die kritische stem van ons, kan zo streng zijn, dat je het gewoon gaat geloven en ernaar gaat handelen.

Als je veel stress in je lijf ervaart, is het toerental in je hoofd ook hoog en kan je niet rustig nadenken, dan kom je niet goed bij je intuïtie, dat altijd prima de weg voor je weet. Dus eerst dat toerental omlaag, dat kan op verschillende manieren. Om te beginnen door te bewegen zonder prestatiedruk, gewoon voor de fun en door je te uiten. Zonder de boel te willen analyseren.

Daarna komt er meer ruimte om mentaal te kijken. Waar bestaat je ervaring eigenlijk uit? Hoe werkt dat met gedachten, gevoelens? Volgens welke regels leef je, welke overtuigingen geloof jij in? En werken die nu nog steeds zo voor jou? Waar zit je tegen aan te kijken? Ja maar, die gedachten voelen zo echt. Dat voelt en lijkt ook zo.

Wat zou er gebeuren als je het leven op de bonnefooi leeft? Roept dat weerstand op? Het niet weten, is dat doodeng of geeft dat juist ruimte?

Tot nu toe adem je vanzelf, klopt je hart, ervaar je van alles, voel je, denk je en daar hoef je niks voor te doen. Dat geldt voor iedereen, alleen iedereen beleeft en ervaart het op zijn manier. Daarin komt er vanzelf in je op of je wel of niet in actie komt, welke kant je op gaat, of je links of rechtsaf slaat, of je blijft of gaat.

Het leven op de bonnefooi, daar zit het woord “bon” goed in.

Goed zoals het komt, goed zoals het is (ook al denk en voel je iets anders).