TEMPO DOELOE

By Leave a comment

TEMPO DOELOE

En dan is het vakantietijd, de versnelling mag wel een tandje lager voel je. Nog even aanpoten, de laatste deadlines inleveren, natuurlijk liggen er nog een paar nieuwe aanvragen op je bordje. Je had je voorgenomen om een dag van tevoren vrij te nemen, zodat je rustig je koffer in zou pakken. Helaas, dit jaar weer niet gelukt. Na een onrustige nacht, met een paar uurtjes slaap, spring je in de auto op weg naar Schiphol.  Daar sta je vervolgens 5 uur te wachten in een lange rij in de puffende hitte. Hoera, de vakantie is begonnen!

Johan komt gehaast aangereden met zijn auto, net als bij de vorige afspraak is hij 10 minuten te laat en verontschuldigt zich dan. Hij ervaart al een tijd een hoop onrust, slaapt slecht en reageert kortaf naar zijn omgeving. Hij heeft een drukke baan, met een hoop deadlines, werkt vaak over. Het laatste wat hij wil is vrij nemen of zich ziek melden, want dan laat hij zijn klanten en collega’s in de steek.

“Nu ga ik op vakantie, maar ik ben nooit klaar." Zijn vraag is, hoe krijg ik meer rust in mijn dagelijkse leven?

Een praktische oefening die ik regelmatig samen met cliënten buiten in de natuur doe is;

In welk tempo ga je door het leven?

Tempo 1. We wandelen in een heel langzaam tempo.

Tempo 2. We wandelen in een normaal tempo.

Tempo 3. We stappen flink door.

Tempo 4. We lopen heel snel, we rennen bijna.

Dan staan we stil en voelen en bespreken na. Hoe is het om helemaal stil te staan? Soms lopen we samen een stukje achteruit. Dat is gek zeg. Wat gebeurt er dan allemaal? Durf je te vertrouwen op de weg, op de ander/mij?

Per tempo, bespreek ik hoe het voelt en hoe mijn client het ervaart.

Welke dagelijkse activiteiten werk/privé doe je in dit tempo?

Wat valt je op in de omgeving, terwijl je dit tempo loopt?

Hoe is het met je ademhaling?

Wat gebeurt er met je gedachten?

Johan staat de hele dag in standje 3 en soms 4. Zijn ademhaling is hoog en zijn hoofd zit vol met gedachten. Van de omgeving merkt hij weinig, want hij kijkt naar de grond, omdat hij zo snel loopt.

In welke tempo zou je door het leven willen gaan, vraag ik Johan?

“Het liefste in tempo 2 en als ik ga sporten of een deadline moet halen, zoals nu ik op vakantie ga een keer tempo 3.”

“Weet je, als ik op vakantie ben, duurt het bijna een week, voordat ik een beetje in de relaxstand kom”, vertelt hij. “En de weekenden zijn te kort om op te laden.”

Hoe zou het zijn om in het dagelijkse leven een natuurlijk tempo te hebben, wat bij je past?

Samen met Johan kijken we waar zijn ervaring uit bestaat. Welke overtuigingen zijn er, wat gelooft hij allemaal? Hij vindt dat hij altijd zijn best moet doen, hard moet werken, niet luilakken, dan ben je niks waard. Hij moet heel veel. Daarom blijft hij maar rennen en is hij nooit klaar. Er zijn veel gedachten en daar voelt hij van alles bij. En dat is helemaal niet erg. Zo werkt het als mens, zodra het ergens wringt of schuurt, vinden we daar iets van en moet het weg, graag zo snel mogelijk. Door het herkennen, waar de overtuiging uit bestaat, uit gedachten die echt lijken en voelen, krijgt hij inzicht hoe dit werkt. Wanneer de neiging komt om het tempo weer te versnellen, merkt hij dit op en kan hij sneller terugschakelen naar een rustiger tempo. Zo ervaart Johan een betere balans tussen inspanning en ontspanning.

Het variëren van tempo gaat dan natuurlijk en vanzelf.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Leave a Reply

Your email address will not be published.