Kopt de titel van het bericht over wandel-, fiets- en hardlooproutes dat ik in de mailbox ontvang.
Start hier.
Afgelopen zaterdag liep ik met mijn lieve vriendin een Pieterpad etappe mee. We gingen vroeg op weg en genoten al in de auto van de prachtige zonsopgang boven het bos. De route met de auto ging richting het oosten, dus we hoefden alleen maar de zon te volgen.
Aangekomen bij de start ontdekte we een heel knus hotel waar licht brandde en de eerste mensen al aan het ontbijt zaten. De geur van verse koffie kwam ons tegemoet, dus we starten hier met een lekkere cappuccino en maakte een praatje met de eigenaar van het hotel. Ik vertelde dat vriendin de hele route van noord naar zuid loopt en dat ik vandaag meeging voor de bonus.
Het leek hem ook wel wat om het pad te gaan lopen, maar ja dat wordt dan een 5 jaren plan, zei hij. Het ligt eraan. Je kunt lopen, fietsen of rijden, zei ik lachend.
En zo starten vriendin en ik de wandeling van 18 km die 25 (bonus?) werd en ik dacht aan het gesprekje.
Alles begint met een idee en dat ga je wel of niet doen. Klinkt simpel en dat is het ook.
Totdat je erover na gaat denken, dan wordt het ingewikkeld. Het woord zegt het al, we wikkelen het in, met denken.
Dan komen er mitsen en maren op.
Zou je dat nou wel doen? Je moet je wel goed voorbereiden. Daar heb je toch helemaal geen tijd voor? Hou je dat wel vol? Hoe zijn de weersverwachtingen? Wat als je weer last krijgt van je blessure? Kan je dan wel je volgende afspraken met je klanten doen?
En ga zo maar door. Je hoeft er niets mee te doen, ook al voelt het wel zo.
Je bent al precies waar je moet zijn!
Je kunt starten wanneer je wilt.
Je kunt stoppen wanneer je wilt.
Al wandelend volgden wij de bekende rood/witte bordjes. Volgens “onze”. Hotelman zou er onderweg nog 1 horecastop komen bij de golfbaan na 10 km. We kwamen van alles tegen, behalve een golfbaan. Ons gevoel zei dat we daar al lang hadden moet zijn. Dus toch maar even kijken op googlemaps, waaruit bleek dat we helemaal van het pad af waren. We liepen nog steeds op een pad, alleen niet het Pieterpad. Het bleek dat er 2 soorten rood/witte bordjes waren in deze regio, wat verwarrend is.
Zo grappig wat er dan gebeurt, je bent gewoon aan het lopen en toch voelt het anders, omdat het verhaal anders is. Het pad heeft een andere naam en dat is alles. Je bent letterlijk en figuurlijk even van het pad af. Wat dus eigenlijk helemaal niet kan, want waar je ook bent, je bent al precies waar je moet zijn!
Even een pauzebankje opgezocht en op weg naar de juiste route inclusief de golfbaan voor een volgende koffiestop. Opgeladen gingen we verder. Al wandelend kom je in een bepaald natuurlijk ritme en in een gemoedstoestand. Het wordt steeds rustiger en gedachten ebben weg, op een gegeven moment denk je nergens meer aan.
En komt er ruimte voor niets.
En vanuit niets ontstaan vanzelf nieuwe ideeën.
Je bent precies al waar je moet zijn!