Stralend sta ik achter het roer. Voor mijn verjaardag heb ik een partyboot gehuurd en mijn vriendinnen uitgenodigd voor een feestje op het water. Vette pret, lekker dansen, varen en genieten van elkaar en het mooie uitzicht op het water. Hier ben ik helemaal in mijn element.
Dat is ook wel eens anders geweest. Er zijn tijden geweest dat ik me “groot en sterk moest houden” om mijn werk, gezin en alles daaromheen vol te houden. We hadden een thuissituatie die 24/7om extra aandacht vroeg, een gezin waarvan een kind met diabetes, een zieke vader, een echtgenoot met een startende onderneming en daarnaast zelf ook een baan. Ik had continu het idee dat ik alle ballen in de lucht moest houden. Naar de buitenwereld had ik een glimlach, maar van binnen voelde ik een hoop stress, onrust en een machteloos gevoel. Het voelde alsof ik geleefd werd, ik ging maar door, stond op standje automatische piloot en wilde het iedereen naar de zin maken. Hierdoor ging ik continu over mijn grens heen en wist zelf niet meer wie ik was en wat ik wilde. Wat een hoge verwachtingen had ik van mezelf, het was niet vol te houden zo.
Dit is inmiddels alweer 12 jaar geleden. Wat mij toen hielp naast gesprekken, was naar buiten gaan. Als kind was ik al graag buiten en bracht ik heel wat uurtjes door in de natuur. Buiten vind ik ontspanning, er hoeft niks, er wordt niets van je verwacht de natuur oordeelt niet en werkt helend. Na een paar maanden ging het beter en heb ik de draad weer opgepakt.
Toen wist ik al dat ik de natuur wilde inzetten in mijn werk, omdat het zo krachtig is. Het duurde nog even voor ik wist in welke vorm ik het zou gieten. Een jaar of 5 geleden heb ik de knoop doorgehakt, mijn baan in de reiswereld opgezegd en mijn omgeschoold tot life coach.
Wat er in mensen omgaat heeft mij altijd al geïnteresseerd. Mijn passie voor mensen, reizen, sporten en de natuur heb ik gecombineerd en dit zorgde ervoor dat ik ruim 3 jaar geleden gestart ben als life coach in de natuur.
In eerste instantie met als doelgroep om ouders van chronisch zieke kinderen te coachen. Als ervaringsdeskundige weet ik hoe dat is. Het lijkt mij geweldig om een stuk met ouders mee te mogen lopen om samen te kijken hoe het leven makkelijker kan.
Echter er kwamen allerlei andere coachees op mijn pad, met thema’s zoals: hoe kan ik;
- mijn zelfvertrouwen vergroten
- mijn grenzen beter aangeven
- omgaan met stress/burnout
- beter communiceren met mijn omgeving, zodat ik begrepen word
omgaan:
- met chronische ziekte
- verlies van dierbaren
- geloof en geaardheid
- relatie issues thuis en op het werk.
Mijn jongste coachee is begin 20 en de oudste halverwege de 60. Het maakt niet uit of ze in het onderwijs, bedrijfsleven of zorginstelling werkzaam zijn, als medewerker of als ondernemer.
Allemaal hebben ze een ding gemeen, ze willen gehoord, gezien, gekend worden. Dit zoeken we vaak buiten onszelf, alleen vinden we het daar niet altijd en zo blijven we afhankelijk van onze omgeving.
Dus gaan we ontdekken hoe je datgene wat je zoekt in de ander en in je omgeving aan jezelf kan geven. Zodat de rest een mooie aanvulling is.
Veelal spelen overlevingsmechanismen en belemmerende overtuigingen een grote rol. Dit wordt ervaren als een obstakel in het dagelijks leven. Wat kost het een energie om je masker op te houden.
Het voelt kwetsbaar om jezelf te laten zien, want hoe gaat de buitenwereld daarop reageren? Straks “val je door de mand” en word je afgewezen. Wat krijg je er veel voor terug als je stap voor stap jezelf durft te laten zien. Je voelt je krachtiger, je relaties verbeteren en je hebt veel meer energie. Je gaat weer stralen.
Ik geloof dat ieder mens helemaal ok is zoals hij/zij is. Van binnen zit dat stille deel in jou, dat onaangetast is gebleven. Dat zuivere deel in jou, die pure liefde, dat zoveel ruimer is en alles mild bekijkt.
Soms lijkt het alsof we dat vergeten zijn, door de dualiteit van het leven. Zonder licht geen donker, zonder goed geen kwaad. Dat komt door onze gedachten die wij als persoon ervaren en die zo waar lijken en voelen. Het is soms erg lastig om te zien dat iedereen dat mooie unieke stuk in zich heeft, omdat we het niet eens zijn met elkaar, omdat we gelijk willen hebben en omdat we alles zo persoonlijk maken. Terwijl we allemaal onderdeel zijn van iets groots. Hoe mooi is dat!
We hoeven ook niet overal een antwoord op te hebben, een mening over te geven, alles maar willen begrijpen. Ik weet het niet is ook goed. Er komt vanzelf een moment in je op dat je het wel weet.
Graag wil ik mensen te laten (her)ontdekken dat ze helemaal ok zijn zoals ze zijn, zichzelf te laten zien met alle minnen en plussen, elkaar te inspireren.
Iedereen heeft zijn eigen wijsheid in zich. Het maakt niet uit welk geslacht, cultuur, geloof, wel of niet gevaccineerd, groot, klein, jong, oud, iedereen mag er zijn. Laat zien wie je bent.
Mens, durf te leven. Of je nu boos, bang, blij, bedroeft of angstig bent, alles hoort erbij en mag er zijn. Het is er toch al. Gevoelens en emoties zijn heel natuurlijk. We hebben het allemaal. Het is niks meer dan energie die komt en gaat, als golven in de zee.
Het kost veel energie om je anders voor te doen, het kan makkelijker.
Ontdek jezelf, je bent het meer dan waard.
Jezelf zijn en blij zijn met de mens die je bent, dat is wat ik iedereen gun.