Sinds september 2021 volg ik een opleiding tot 3P facilitator. Dit houdt in dat je mensen leert begeleiden zonder een methode toe te passen. Daarmee is mijn coaching ook aan het veranderen. Voor jou kan er een 180 graden andere kijk op onze menselijke ervaring ontstaan.

Natuurlijk gaan we nog steeds naar buiten, om naar binnen te kijken. De natuur is een geweldige inspiratiebron, waar we allemaal onderdeel van zijn.

De vragen die gesteld worden zouden kunnen zijn: waar bestaan je ervaringen eigenlijk uit?

En wie ben je nu echt?

De 3 principes zijn een beschrijving van onze ervaringswereld. Ze bevatten geen enkele instructie of stappenplan.

Wat ik tot nu toe hiermee hebt ontdekt is:

Het is handig om open en nieuwsgierig te zijn. Op te komen dagen alsof je alles voor de eerste keer ziet en hoort.

Je kunt jezelf vragen stellen over de ervaringen die je hebt:

-zou het ook anders kunnen zijn dan ik nu denk en zie?

-wat als het EN/EN is?

Je hoeft het antwoord niet te weten, ‘ik weet het niet is’ ook een prima antwoord.

Als je iets zeker weet, als je gelooft dat je gelijk hebt, dan ben je uitgepraat.

Het lijkt wel alsof het leven niet makkelijk mag!

We maken het onszelf erg moeilijk met alle verhalen die we vertellen en geloven.

Dat is niet erg, maar is het ook behulpzaam?

Er zijn twee ‘kanten’ aan het leven: hoe het is (de creator voor de vorm) en hoe het lijkt (de vorm, het gecreëerde).

Minder is meer; hou het eenvoudig.

Stop met zoeken en leef gewoon.

Je moet niets, je mag alles.

Je bent mens, je mag alles denken en voelen wat je wilt.

Je hoeft niet bang te zijn voor wat je ervaart.

Je kijkt de hele dag tegen je gedachten aan.

Je hebt gevoelens en gedachten, je bent ze niet.

Je speelt de hoofdrol in je eigen, unieke speelfilm. Je kijkt ernaar en je ervaart het tegelijkertijd. Dat voelt levensecht!

Doordat we denken, leven we in de dualiteit. We delen alles op in hokjes, labels, goed en fout.

Dat geldt ook voor het ik-je. Alles wat je over jezelf vertelt, alle rollen die je speelt; het is allemaal bedacht, een zelfverzonnen beeld, een illusie.

En aan illusies hoef je niets te verbeteren of veranderen! Je kunt ‘gewoon’ ontdekken dat het een illusie is.

Hoe het lijkt:

We voelen ons afgescheiden van elkaar,

We zijn bang om alleen over te blijven, om dood te gaan.

We voelen angst om te falen, niet goed genoeg te zijn.

We willen aan onze eigen en andermans verwachtingen voldoen.

We sleutelen aan onze ervaring.

We willen onszelf en de ander fixen.

We geloven onze gedachten en gevoelens.

We geloven onze eigen verhalen.

We houden onze problemen in stand door erover te blijven vertellen.

Je voelt pijn in je lijf, je hebt piekergedachten in je hoofd waar je last van hebt.

Hoe het is:

Alle rollen die je voor jezelf bedacht hebt; dat is wie je denkt te zijn.

Wie je echt bent: je ware natuur is puur, helemaal heel en onaangetast.

Ken je dat moment als je ’s morgens wakker wordt? Dan is er heel eventjes maar, even helemaal niks.Dat is wie je echt bent: je ware natuur, een constante factor die onveranderlijk is. Vervolgens gaat je speelfilm aan: je leeft, je rekt je uit, je ademt, je opent je ogen, hoort, ruikt voelt, al je zintuigen staan open, je denkt aan je programma van deze dag.

Je ervaart de gedachten die in je bewustzijn komen. Het hele leven is één groot gedachtenweb. En dat verandert continu, de hele dag door.

Dat is hoe de menselijke ervaring werkt en dat is voor iedereen hetzelfde.

We beleven het echter allemaal anders, doordat we vanuit onze eigen perspectief, onze unieke kijkbril kijken, voelen en ervaren.

Een ander voorbeeld:

Als je naar buiten kijkt zie je wolken, of je ziet een strakblauwe lucht, of een combinatie van blauwe lucht met wolken. Achter de wolken is altijd de blauwe lucht, dat is zeker. De wolken die komen en gaan, dat gaat de hele dag door. Zo is het ook met onze gedachten, stel je voor dat je gedachte een wolk is, die komt en gaat. Je hoeft er niks mee te doen, je ervaart het alleen.

Gedachten zijn van nature neutraal.

Totdat je één wolk, één gedachte gelooft en wilt vasthouden. Dan ontstaat er een probleem en komen er steeds meer wolken bij, totdat het één grote donderwolk is.

Wat begon met één neutrale gedachte, heb je persoonlijk gemaakt en geloofd.

Zo is het een probleem geworden.

Gedachten wegduwen (wolken wegblazen) helpt ook niet, want dan komt er weer een nieuwe wolk/gedachte. Je hoeft dus niks te doen en niks te fixen. Je hoeft alleen maar te zien dat het zo werkt. Je hebt gedachten en gevoel, je bent het niet. Wie je bent is de blauwe lucht daarachter. Dat is je basisinstelling, de constante factor die altijd onveranderd is gebleven.

Dat deel in jou is onderdeel van iets groots, universeels, het al, het vormloze waar wij allemaal mee verbonden zijn. Net zoals wij in de vorm onderdeel zijn van de natuur. Noem het God, de bron, de natuur, de universele levensenergie. Je kunt het niet uitdrukken in woorden, je kunt het wel voelen. Noem het je hart, je intuïtie; welke term ook maar passend is voor jou.

Ik ben heel benieuwd wat er voor jou te ont-dekken valt vanuit het paradigma van de 3 principes!