De Berk-Eik.

“Hij begrijpt er niks van. Ik kan hem gewoon niet bereiken, het maakt niet uit wat ik zeg of doe. En ik ben er helemaal klaar mee en zijn gezeur zat.”

Mopperend loopt Ruud (fictieve naam) naast mij op de hei. Hij vertelt over zijn relatie met zijn broer die niet lekker loopt. Ruud irriteert zich enorm aan het gedrag van zijn broer. Hij vindt er van alles van en geeft hem de hele tijd allemaal goedbedoelde adviezen om van zijn problemen af te komen. Hij doet er toch niks mee. Elke keer als hij zijn broer ontmoet, neemt hij zich voor om gewoon te luisteren, rustig te blijven. Maar dan clashen ze weer.

Als Ruud klaar is met mopperen, valt zijn blik op een boom.

Een bijzondere boom.

Een Berk-Eik.

Als je goed kijkt zie je twee bomen. Een berk en een eik, die met elkaar gegroeid zijn tot een boom. “Kijk” zegt Ruud, “Zo zou ik het graag willen, allebei uniek en in verbinding met elkaar. Ook al zijn we totaal verschillend, we groeien samen, ieder op zijn eigen tempo op zijn eigen manier."

Met de boom als metafoor kijken we samen naar begrip en begrepen worden.

Hoe werkt dat eigenlijk?

Hoe ervaar je dat?

Hoe voelt dat?

Wie ervaart wat?

Ongeacht je karakter, genen, opvoeding, opvattingen, gebeurtenissen, verhalen. Herkennen dat iedereen leeft en zijn realiteit beleeft in ieder moment. Ruud en zijn broer hebben dezelfde jeugd gehad. Hebben ze daardoor ook dezelfde ervaring? Je kunt hetzelfde meemaken, maar je beleeft het verschillend.

Ruud beleeft zijn realiteit, hij voelt wat hij denkt in het moment. En dat geldt ook voor zijn broer. Dat begrijpen, zorgt voor begrip, geeft ruimte.

Om jezelf te zijn. Om te luisteren. Zonder agenda, geknutsel aan jezelf of de ander. Er hoeft niets opgelost te worden. Zonder verwachting, idee hoe het moet zijn, komt er ruimte.

Om elkaar te ontmoeten.

In elk fris nieuw moment.

Voor de Berk-Eik maakt het niet uit. Wat je ook denkt, voelt of gelooft, dat is veranderlijk. Als je goed kijkt, is het al-EEN. In essentie een geheel.