“Snel doorfietsen mama”.

Als 4-jarig klein meisje zat ik bij mams achterop de fiets door het bos. Mijn handen voor mijn ogen en mijn gezicht diep verstopt in haar jas.

Op de foto zie je de torenkamer van kasteel Groevenbeek. Als kind was ik ervan overtuigd dat hier een heks woonde. Niet zomaar de eerste, de beste. Nee, Eucalypta van Paulus de Boskabouter. Als ik ergens bang voor was, dan was het wel voor heksen. Nachtmerries over heksen die onder mijn bed lagen met snoeilange puntige nagels en een valse lach. Brrrrrr. Als het weekblad de Bobo op de deurmat viel, moesten mijn ouders eerst zoeken of Eucalypta er in stond en zo ja, deze pagina dichtplakken of eruitscheuren.

Van de week liep ik langs deze plek en nu kon ik smakelijk lachen om deze herinnering.

Bang, zijn we dat niet allemaal wel eens?

Bang om alleen over te blijven, om ziek te worden, om een geliefde te missen, je baan te verliezen, voor spinnen, in het donker, om de rekeningen niet te kunnen betalen. Bang om nee te zeggen tegen een klant, om minder te presteren dan je collega, om af te gaan op het podium tijdens een speech.

En de ultieme angst?

Bang om te falen, om niet goed genoeg te zijn. Er niet bij te horen. Om alleen over te blijven.

Hoe zit dat eigenlijk?

Je hoeft het je maar voor te stellen en je voelt het al. Zweethanden, klotsende oksels, wit wegtrekken, een piepende stem, een knoop in je maag. Bange gedachten zorgen voor een bang gevoel. Blije gedachten zorgen voor een blij gevoel.

Want je voelt altijd wat je denkt. Zo werkt het voor iedereen. Zolang we het niet persoonlijk maken is er niets aan de hand en is het gewoon een ervaring in het moment. We gaan niet over wat we denken. Gedachtes ploppen gewoon op. Je kunt wel kijken wat je ermee kunt.

In het moment is de angst vaak wel te handelen. Een emotie duurt van zichzelf 90 seconden. Dat is best te doen. Als je er geen gedachte op loslaat, zoals gewenst of niet gewenst, goed of fout. Als we er een verhaal van maken (dat gaat vanzelf) er tijd aan koppelen zoals verleden of toekomst, dan duurt het gevoel langer.

Bange gedachten en bange gevoelens zijn net zo veranderlijk als iedere andere gedachten en gevoelens. Het is van hetzelfde materiaal, dezelfde energie gemaakt. Gedachten hebben geen vorm, je kunt ze niet vastpakken, zijn veranderlijk en continu in beweging. Gedachten zijn van nature neutraal, hebben geen betekenis, tot we ze geloven.

Wat kan je doen als je bang bent?

Je hoeft er niets mee te doen.

Dat is niet wat je gewend bent. Het gevoel is er al. Het is een sensatie in je lijf. We willen het niet voelen. We willen het weghebben, waardoor het gevoel langer duurt.

Het gevoel is echt, alleen is het verhaal bedacht.

Het komt en gaat vanzelf voorbij.

Net als de heks in de torenkamer niet echt was, maar dat geloofde ik wel.

Dat zorgde voor de angst.

Je bent niet je gedachten en gevoel.

Je bent niet het verhaal dat je over jezelf vertelt.

Je bent dat wat je gedachten en gevoelens kan waarnemen.

Puur Bewustzijn.

Creatiekracht.

Niet in woorden te vatten.

En Eucalipta?

Het raam van de torenkamer stond wagenwijd open. In de verte zag ik haar wegvliegen, zo het grote donkere bos in.