Welke kant op?

Lars (fictieve naam) weet zich geen raad welke kant hij op moet. Nadat zijn langdurige relatie met zijn “grote” liefde stuk is gelopen, stapt hij vrijwel gelijk in een nieuwe relatie. Al snel slaan de twijfels toe. Hij mist zijn ex en neemt een time-out in zijn huidige relatie. Simpelweg omdat hij het even niet meer weet. Op jonge leeftijd krijgt hij een burn-out, waar hij sterk uitkomt, vertelt hij. Lars is al vaker bezig geweest om aan zichzelf te werken en is fan van Michael Pilarczyk.

Niet lullen maar poetsen.

Hij heeft het gevoel dat er nog veel meer met hem aan de hand is, mede door zijn opvoeding en dat dit allemaal nu weer naar boven komt. Lars zoekt hulp. Hij is een succesvolle ondernemer, alles wat hij aanraakt verandert in goud. Status is belangrijk voor hem, geld, een grote auto, een mooi huis. Lars is opgevoed met doorgaan, niet zeuren en vooral je best doen, hoge verwachtingen. Op zijn 18^de krijgt hij een burn-out en zijn ouders zeggen dat hij maar het beste kan doorwerken, gewoon doorgaan. Niet lullen, maar poetsen.

Graag een quick fix.

Lars voelt zich onrustig en is op zoek. Hij wil graag een relatie die hem gelukkig maakt. Hij durft geen keuzes te maken, omdat hij bang is om de verkeerde keuze te maken.

Wat is een verkeerde keuze vraag ik hem?

Hij wil alles snel opgelost hebben, graag een quick fix als het even kan. Ik lach en vraag op welk knopje ik mag drukken. Lars kijkt me aan en lacht dan met me mee.

Wat geeft je leven zin?

Lars zijn grootste verlangen is om gelukkig te zijn in de liefde, hij wil graag rust in zijn hoofd. Hij denkt veel na en zou graag meer zingeving in zijn leven willen. Hij vindt het ook lastig om bij zijn gevoel te komen. Om zijn emoties te tonen, zich te uiten, te zeggen wat hij wil, zodat anderen hem ook begrijpen. "Als ik mijn emoties/gevoelens meer laat zien, krijg ik dan meer zingeving?" Wat een mooie vraag.

Zijn wens is om innerlijk tevreden te zijn met wie hij is. En zichzelf te accepteren zoals hij is. Als ik Lars vraag wat hem tegenhoudt, wijst hij 4 takken onderaan de berg aan. Die vormen letterlijk en figuurlijk het obstakel. Zij staan symbool voor de goedkeuring van anderen, van zijn directe omgeving. Die goedkeuring zoekt hij buiten zichzelf. Hij is bang voor afwijzing. Om dit te beschermen doet hij groot, stoer en arrogant. Dat is wat hij aan de buitenwereld laat zien. Maar van binnen voelt hij zich onzeker.

Wat is er al, wat jij nu misschien nog niet ziet?

Lars ontdekt d.m.v. een opstelling met bomen, de rode draad in zijn verhaal. Wat hij bij een ander zoekt is de behoefte aan liefde, dat ze trots op hem zijn en dat hij geaccepteerd wordt zoals hij is, ongeacht welke keuzes hij maakt.

Hoe kan je dat wat je bij de ander zoekt, aan jezelf geven?

Wat is er al, wat jij nu misschien nog niet ziet?

Daarmee gaat Lars in de praktijk aan de slag, hij voelt zich steeds sterker worden, gaat in gesprek met zijn moeder. Het inzicht dat hij elke moment kan kiezen geeft hem een gevoel van rust en vrijheid.

Unieke Kwaliteiten

Door Lars zijn unieke kwaliteiten in kaart te brengen, voelt en ervaart hij wat hij altijd in huis heeft. Naast de vaardigheden die je in je leven aanleert door ervaring, studie en werk, heb je altijd toegang tot je natuurlijke kwaliteiten. Dat is wat jou uniek maakt.

Lars komt erachter dan hij makkelijk is in omgang met mensen en dieren en dat hij daar energie van krijgt. “Geld verdienen is waar ik goed in ben, maar heeft niet gezorgd voor de balans in mijn leven, maar ik heb het wel nodig en het geeft vrijheid.”

Het een sluit het ander niet uit.

Welke mogelijkheden zijn er?

Lars besluit te investeren in projecten. Daarnaast gaat hij onderzoeken hoe hij zijn ondernemerskwaliteiten die hem zo makkelijk afgaan, kan inzetten om mensen te inspireren. Zo krijgen zijn ideeën steeds meer vorm. Zijn volgende stap wordt het uitzoeken hoe hij jonge ondernemers kan gaan begeleiden/inspireren.

Deze stappen en zijn inzichten hoe gedachten en gevoel werken, geven Lars rust, meer innerlijke tevredenheid.

Dit zorgt ervoor dat hij zichzelf steeds meer accepteert. Lars besluit dat hij ook het gesprek met zijn ouders aan wil gaan, hij heeft niks te verliezen. “Als ik vanuit mezelf praat, er open inga, kan het niet mis gaan. Mijn intentie is goed.”

Jezelf zijn

Zo staat Lars stevig met beide benen op de grond. Hij is in contact met zijn kompas, weet welke kant hij op wil  en heeft er helemaal zin in. Hij staat open en is nieuwsgierig naar wat er op zijn pad komt.

Hij is gewoon lekker zichzelf, dat was hij al, wie ben je anders?

Maar nu voelt en ziet hij het ook. We nemen lachend afscheid.