Deze week ging ik met poes Pip en kater Barrie naar de dierenarts voor een vaccinatie tegen kattenziekte. De dierenarts checkt dan gelijk even de gezondheid. Er wordt geluisterd naar het hart en gekeken naar de slijmvliezen, de oren en het gebit. Kat Barrie heeft sinds kort een antischrokbak, daar moest ik erg om lachen want dat woord kende ik nog niet. Hij is enorm dol op eten, net als zijn baasjes en gaf regelmatig over. Dat doen wij dan weer niet. Bij Pip ontdekte de dierenarts een ontsteking van een hoektand en een paar kiezen. Dat werd onverwachts een medische ingreep onder narcose.

Verder deze week, stopte de vaatwasser ermee, ging de stofzuiger kapot, scheurde zoon uit zijn nieuwe spijkerbroek, vloog een raam van de auto aan diggelen bij het instappen. Werkafspraken gingen niet door of werden verzet door ziekte. Zoiets als de wet van Murhpy?

En toch was er niets aan de hand. Ook geen vergelijken met wat er verder in de wereld gebeurde. Er was handelen in het moment: bellen, repareren, herstellen, bestellen, verzetten, wachten en kopen.  Zoals je altijd kunt handelen vanuit helderheid, in ieder moment.

We bleven gewoon ons ding doen; werken, studeren, sporten, eten, drinken, slapen en weer opstaan.

Meebewegen.

Zo maken we de ene na de andere ervaring mee, dat gaat de hele dag door.  Thuis en op het werk. Daar vinden we van alles van.

Er kan een ervaring van angst, nieuwsgierig, blij, onzeker, onrust, boos, verbinding, geschrokken, enthousiast, verdriet, onmacht, ongeloof, niet goed genoeg, rust, teleurstelling, woede, walging, verveling, uitdaging, opwinding, eenzaamheid, avontuur en nog meer zijn.

Hoe werkt dat? Je voelt wat je denkt.

Dat verklaart alles.

Het gaat niet om de externe factoren. Het gaat om wat er van binnen bij je gebeurt.  Wat het bij jou oproept, het gevoel, is een reactie op wat je denkt. Dat gaat vanzelf.

Het is niet persoonlijk, al voelt dat wel vaak zo, omdat je van tevoren niet weet wat je zal denken. Het popt op en vervolgens doe je er iets of niets mee.

En dat is handig om te weten.

Kijk maar even mee: Weet jij wat je denkt over 30 seconden, 1 minuut of 5 minuten?

Zo ontstaat er een verhaal, over jezelf, je omgeving, je werk, je partner, je kind, je buurman, je collega, je huisdieren, je lijf.

Die verhalen over jezelf en de ander, de rollen die je hebt, die veranderen continu. Het is net als het weer en afhankelijk van je stemming.

Daar kan je aan sleutelen en dat mag.

Dat hoeft niet.

Het gemak zit in het gaan herkennen, ontdekken hoe het echt werkt. Elke keer weer, elk moment opnieuw.

Voor, tussen de verhalen is er stilte.

Een oneindige ruimte.

Luister, kijk, voel.

Wie/wat je echt bent, kan niet stuk.

Door geen enkele gedachte of gevoel.

Dat hoeft niet gerepareerd te worden.

Het kan niet kapot.

Je natuurlijke staat van zijn, is onaangetast, is heel.